Slums Attack - "Całkiem nowe oblicze" 07.03.1999

Tracklista:
01. Wstęp
02. Dlaczego?
03. I Nim Zdarzy Się Cud
04. Zachodnia Część Polski
05. Żyję Tym Co Mam
06. W.L.Z.T.F.K.P.T
07. Tak Ma Być (Lutawhuiklik)
08. Prawdziwe Czy Nie?
09. I Stąd światło
10. Coś Niedokończone
11. TakA Dolinę...
12. Postawy
13. Zawsze będzie takie granie
14. Kontrowersja
15. Musisz Uwierzyć
16. Zakończenie

Recenzja:
Rok 1999, wydanie kolejnej płyty "Całkiem Nowe Oblicze" przyniosło Rychowi wiele złych i dobrych przywilejów.
Po nagraniu płyty "Zwykła Codzienność" członek zespołu Slums Attack; Iceman, odszedł ze składu. Za to grupę zawitała, zupełnie inna osoba, utalentowany Dj Decks, który jest w zespole do dziś. Płyta została wydana przez "Camey Studio", z pomocą Krzysztofa Kozaka, tytuł mówi sam za siebie, jest to "Całkiem Nowe Oblicze" Slums Attack, koniec stylu gangsta, hardcorowych i kontrowersyjnych tekstów.

Krążek zaczyna się od "Wstępu", jest to krótki skit, który przypomina nie co informacje telewizyjne. Następny kawałek jest zatytułowany "Dlaczego?", zaczyna się bardzo melancholijnym podkładem, który trwa przez cały track. Peja zadaje pytania, dlaczego jest tak, a nie inaczej. Można usłyszeć, zdanie Rycha, że jest bardzo mało Hip-Hopu, który niesie życiowy przekaz ("Dlaczego wciąż mało Hip-Hopu który leczy"). Zarymował również o tym, że płyta ta będzie zupełnie w innym stylu niż poprzednie ("Całkiem Nowe Oblicze przedstawiamy"), uświadomił, że zmiana stylu nie jest na chwilę ("Ja nie zmienię się przez chwilę"). Trzeci kawałek nosi nazwę "I Nim Zdarzy Cud", tutaj wejście jest spokojne, jednak przechodzi w mocniejsze. Peja rymuje o tym, że nie zapomniał o swoich bliskich ("Zawsze będę z Wami!") i daje wiarę, że może być lepiej, to że Hip-Hop zawsze będzie żył ("Hip-Hop nigdy nie wygaśnie"), oraz że czas przemija ale i tak wspomnienia zostaną ("I to nic że czas przemija, czas zostawi coś po sobie, kilka upragnionych chwil szybko zamieni w opowieść"). Czwarty track jest zatytułowany "Zachodnia cześć Polski", tutaj bit jest wyjątkowo monotonny, ale za to na końcu są krótkie wstaweczki Decksa. Peja opisuje kim jest, oraz gdzie mieszka. Uświadamia że Poznań, to nie jest to samo co Warszawa, Gdańsk czy też Opole. ("To zachodnia część Polski, więc wyciągnij sobie wnioski"). Kawałek 5 nosi tytuł "Żyję tym co mam", wejście oraz cały podkład jest bardzo przygnębiający – pasujący do tematyki utworu. Peja tutaj nawija, że nie ma za wiele, ale żyje po prostu tym, co udało mu się zdobyć. Mówi, że bogaty nie zawsze oznacza lepszy, jest dumny z tego co posiada i wie że może mieć jeszcze więcej, można by powiedzieć, że rozgadał się odpowiednio na temat, który porusza w kawałku, przez ostatnie sekundy podkład zmienił się z dołującego, na jazzowy. Następny numer to "W.L.Z.T.F.K.P.T" o mocnym bicie. Mówi on o tym, że nie jego winą jest ilość fanów, a co z tym się wiąże dużo wrogów ("Czy chcesz tego czy nie, grono ludzi słucha mnie"), oraz o tym, że skoro ktoś zarabia pieniądze przez discopolówki w tv, to nie zajdzie daleko. Siódmy kawałek jest zatytułowany "Tak Ma Być" z bardzo łagodnym podkładem, gościnnie wystąpili ludzie z "Lutawhuiiklik". Tekst opowiada o tym, że Poznań jest wg. nich najlepszy ("Poznańskie granie na pierwszym planie"). Ósmy kawałek to "Prawdziwe czy nie". Peja wspomina o całej nowojorskiej klasyce, ("Mając kilkanaście lat wchodziłem w rapowy świat"), oraz o tym, że gdy poznał Rap, upodabniał się do gangstera ("Czapka założona na skos, łańcuch z Volsagenem, ludzie na ulicy przyjmowali to ze śmiechem"), bit bardzo dobrze pasuje do kawałka. Dziewiąty track, jest zupełnie inny niż wszystkie, zatytułowany "I Stąd Światło" nic innego, tylko pokaz umiejętności Dj-a Slumsów – Decksa. Kawałek wzbogacony różnymi fragmentami amerykańskiego Rapu itp. Dziesiąty kawałek zaczyna, jak i konczy się bardzo ciężkim bitem. Pokaz umiejętności Peji w rymowaniu. Jedenasty track, nosi tytuł "Taką Dolinę.." z prostym podkładem, bardzo podobnym do "Przemoc" z pierwszej kasety "Slums Attack". Jest to krótka biografia Peji, coś, co się skończyło ("Wszystko się poszło jebać!"), oraz mówi o tym że jest zadowolony z siebie ("Jak ogrodnik o swe plony, wciąż jestem zadowolony). W 12 kawałku Onomato opowiada jakie są jego Postawy i mówi że dużo rzeczy jest zdolny zrobić, ale nie wykorzystuje tego, dlatego że do pewnych czynów mają inni powołanie ("Umiem przypierdolić ale lepiej z mikrofonem się obchodzić więc to pierwsze zostawiam rytunowanym ekspertom"), bit jest bardzo wkręcający w klimat. W 13 kawałku również Decks swoje '5 groszy wtrącił', a tytuł to "Zawsze będzie takie granie", jak sama nazwa wskazuje, Decks i Peja mówią o tym, że zawsze będą grać, jak grają, aż do końca i że nie muszą ich wszyscy słuchać ("To jest tylko nasze zdanie na to całe zamieszanie"). Z klubowym podkładem. Następnie usłyszymy "Kontrowersję" o tym, że teksty które prezentuje nie są stare, lecz autentyczne, w drugiej zwrotce wspomina o tym jak znaczna część nastolatków wybiera złą drogę ("Pietnastolatkowie ładnie poubierani, koksem rozjebani"). W trzeciej zwrotce informuje o producencie, który zrobił go w ciemno ("Jak Krzysiek Kozak, nie oszukuję i nie kradnę") (niestety, później to się odwróciło). Przed ostatni track "Musisz uwierzyć", z bardzo ciekawym podkładem (Dj’a Decksa), daje do zrozumienia, że Rychu nie rapuje o błachostkach ("Rymy o niczym to nie moja domena, mam tu swój konkretny przekaz"). Ostatni kawałek to "Zakonczenie", gdzie Peja pozdrawia ludzi, podkreśla wartość muzyki w swoim sercu, ("Hip-Hop przebija wszystko i jednoczy nas na przyszłość"), kawałek konczy się przyjemnym jazzowym podkładem.

Płytę oceniam bardzo wysoko, jedna z najlepszych produkcji Peji, pokazał tu, że człowiek który zmienia styl, nie musi odrazu być słaby, jak to inni myślą, polecam płyte!

Źródło: pejaslumsattack.pl

Jaram się strasznie dzisiaj znowu.Wszystkie kawałki klasyki.